19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1633
Okunma
keşke çocuk yanımızla ölebilsek,
büyümesek,
ölüm de büyümese
ve bir uçurtma tadında kalsa hayat aklımızda
hiç yürümesek
ve bilmesek
bağrına her düşen yeşilin
toprağı nasıl kanattığını
gözlerimiz göklere asılsa
ve duymasak
topraklaşan bedenimizin
ruhlarımızı tellere takıp
uçurtmaları
bulutlarla ağlattığını
keşke çocuk yanımızla bilebilsek
kirlenmesek ayazla
kara toprağa dokunabilsek en beyazla
ve bir nefesle güllenip o hazla
goncaya ateşten bir yazı söyleyebilsek
keşke çocuk yanımızla ölebilsek..
ahmet uysal/01-08