Yağmur yağıyordu şehre gece yarısı
Umudu denizlere sürüklüyordu
Bir ağacın altında üşürken ben
Mevsim sonbahardı, aylardan Eylül
Bu mevsimde hasta aşklar ölürmüş leyli

Karıncaların bile yuvası vardı
Sarılmıştı gökyüzü yere sıkıca
Bir gölge küçük adımlarla geçti yanımdan
Anladım kaybettiğimi cismimi
Anladım unutmuştun ismimi leyli

Görmedin; avuçlarımda coştu deniz
Şehir sırılsıklamdı görmedin
Nereye baksam orada mezar taşım
Kımıl kımıldı içimde bütün geçmiş
Canım acıyordu, anlamıyordun leyli

Hava aydınlanacak
Gözlerin görünecekti yabancı yüzlerde
Aşk ölürken susamıyordum leyli
Bedenim bir yerde, ruhum bir yerde
Parçalanıyordum

Mevsim sonbahardı aylardan Eylül
Bu mevsimde hasta aşklar ölürmüş leyli
Şehir o yüzden garip mezarlığı
O yüzden ağaçlar çaresiz, yapraklar nalandı
Sen bir düşün koynunda oyalanırken
Üzeri açıldı ve öldü sevda
Burnumda kalbimin yanık kokusu
İçimde vefasızlığın tortusu
Ağladım leyli; duymadın