Meyvesiz ağaçlar gibi sabırla göveren..
Rüzgara eğilmeyen...
Yaralı bir yağmur damlasını sırtlamış
Sarı bir yaprak edasıyla göğe dikilmiş,
Yalvaran bakışlarıma bak!
Bak ki ben ayrılığı aşk kadar,
Yalnızlığı ünsiyet kadar,
Ölümü yaşamak kadar,benimsemişim seni.
Siyah akşamlara inen dolunaya sor beni.
Sor ki anlatsın sana
Ve bütün damarlarımı yol eyleyip,
İzsiz, tozsuz sürünen sevdayı.
Beni sordun mu kızıl akşamlara?
Beni sordun mu uçuruma eğilip
Gözlerime bakan yapraksız dallara?
Beni sordun mu senle bakıştığımız sokaklara?
Ve beni sordun mu arkadaşına
Sana taşkın ırmaklar gibi akan benim,
Ben!..
Uykularımda ağlamazdım.
Her ateşte yanmaz her deryada boğulmazdım.
Ne oldu bana?
Hiç söyleme ki bilmesin cana tutunduğumu dostlarım.
Ey benim gözlerine karargah kurduğum!
Ey bakışlarını bakışlarımla vurduğum!
Öğrendin mi şimdi ateşin bazen kül kadar yakmadığını
Ve dikenin bazen gül kadar acıtmadığını.
Bendim seven siyah saçlarını...
Bendim unutmayan yağmurlu geceler misali
Buruk bakışlarını...
Sen,sen olmaya çalışırken
Ben,sen olmaya çokta alışmışım.