Fikr’i aşk süzgecinde tut elinle al çevir
Akla ziyân ne varsa onu çevir ve devir

Dava liyâkat’ini almak için hazırlan
İman’ın gevher’ini düstur ederek hızlan

Sende görmeli herkes muazzez davasını
Al onun yudum,yudum mücerred havasını

Geçmelisin uğrunda anadan,yârdan candan
Bayrağı böyle çizdik yere düşen al kandan

İman,Vatan ve Millet budur senin ön sözün
Bilmelisin ki en son, söylenen söz sonsuzun

Durma kaldır başını imanın dağlar yarar
Bu dava’da firdevssin işte sana son karar

Yer yüzünde yaşıyan zulmleri silmelisin
Türk’ün asli görevi merhamet,bilmelisin

Kaf dağını önüne koysalar geçeceksin
Derya’ları bir kulaç ortadan biçeceksin

Masumun göz yaşları seninle son bulmalı
Senin olduğun yerde mefkûre’n yol almalı

Kalbini iki parça ortadan dileceksin
Nefs,kibir ve gurur’a sadece güleceksin

Bu dava saç telini ortasından bölmektir
Ülkü’nün sevdasıyla yaşıyorken ölmektir

Kızıl elman olmalı kara gecede nakış
Hakikat sırlarına can yakıcı bir bakış

Fethin ruhu doğmalı seninle nefes nefes
Rehberin yüce Kur’an kalbin içinde kafes

Ötüken’de sabahsın Malazgirt’te gün orta
Viyana’dan ötesi olmalıdır son nokta

Göğsün siper olmalı yalçın kayalar gibi
Bilmelisin ki senden ,öncekiler böyleydi

Hırçın dalgalar gibi bend’ini aşmalısın
Nûr izinde giderek Derya’da taşmalısın

Bu davâ’nın aşkıyla destanlar yazacaksın
Örnek bir nesil olup ezber’ler bozacaksın

Sana emanet olan ecdadının aktidir
Zincirler kırmalısın şimdi fetih vaktidir

Sancağın hür esmeli onu gözünden sakın
Dün,bugün gerilerde yarın daha da yakın

Ak saçlı beğler bile hâz almalı hızından
Güneş şevk’le doğmalı alnındaki yazı’ndan

Durmak vakti değildir,seni bekliyor devrân
Tekbir yolda yoldaşın haydi yiğidim davran

Ey Türk oğlu doğ artık Türk’ün kara baht’ndan
Sonsuza dek mukaddes olmalıdır bu Vatan

Makberî - Ahmet AKKOYUN