Bahar vardı her yerde.
Papatya, tavşan,
Uğur böceği,erguvan,
Güftesi doğadan,
Besteye tapıyordu!

Zaman zaman,
Fukara burunlarda duman,
Et kokusuyla tango yapıyordu.

Uyum bütün doğaya hakimdi.
Papatya,
Uğur böceğine yuva,
Tavşan,
Kelebeği çağırmış koşuya!
Tavus kuşu,
Azametle reveransta erguvana.

Göz yaşartıcıydı doğanın ilahi dansı.
Sülünle kaplumbağa yaptı ilk valsi!
Zürafa,
Yücelerden bir zeytin dalını,
Dolgun dudaklarıyla karıncaya uzattı!

Ahhhhh!
Maymun aahhh!
Eyvaaah ki,
Ne eyvah!

Bi damlacık benzerliğiyle insan oğluna,
Sığamadı bahara,
Baş kaldırdı doğaya.
Yanı başındaki şempanzenin boynuna,
Ojesi dökülmüş tırnaklarını geçirdi.
Karnındaki bebeye,
Kardeş kanı içirdi!

Şempanzecik,
Dedim ya!
Trajik benzerlik,
Sonucu sustu.
Tutsak öfkesini,
Branş hazırlığındaki dişisine kustu!