0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
739
Okunma
’Alçak’ gönüllerin dünyası;
Bir koltuğunun altında kahkahası,
Öbür koltuğunun üstünde yası,
İlgi ve önem uğrunadır dram dolu provası,
Ve makam koltukları üst üste;
Bu hangi sahteliğin arkası,
Hangi soygunun en önemli safhası,
Kimin ki şu dünya, bu neyin sefası!
Sandıkları açılacak diye korkar,
Sakladıklarından utanır;
Utançlarıyla saklambaç oynar,
Utancını da saklar ya, bilmez mi?
Vicdanını da kendince paklar ya,
Hissetmez mi?
’Gündüz’ gözükür geceler ona, ak gözükür karası,
Anlamaz, üstünlük budalası.
