Birgun gelir sende suruklenirsin bu askin pesinde
sende yanarsin benim gibi
dudaklarinda hic gitmeyen sicakligi
arsiz keskeler kalir dilinde
tutusur yuregin yalniz gecelerde
icin titrer aglarsin icten ice

gun gelir unutmak istersin unutamazsin
gozlerinle suzersin el ele dolasan asiklari
baktikca icin sizlar
yuregin kanar
dizlerin tutmaz yuruyemezsin
yigilir kalrsin oldugun yere.

dalarsin uzaklara
gecmisi anarsin
simdi yanimda olsaydi
hic gitmeseydi diye dusunursun
fayda etmez pismanliklar
icine kapanir
derdini kimseye anlatamazsin
caresiz susarsin

adi olmayan hayaller kurarsin
cunku hep bir eksilik hissedersin icinde
diline kadar gelsede
soyleyemezsin yuregindekileri olmayan birine

sen ne kadar olmek istesende
vazgecemezsin yasamaktan
bir yanin topraga dussede
bir yanin hala ona tutunmaktadir
kendinden vazgecsen
sevdandan vazgecemesin

hulisi kazankaya [0.34]