Ve aylardan kasım
Ardında sen kimsesizliğimin çiçeği
Tek tanığı kader dersem yüreğimin
Tek yanığı alnıma çizilen biz kadar
Biz ki hazanda öksüzdük gelişiyle kasımın

Sevgi kadar kokardın sen işte kasımpatı
Hüzünlerimi taşımadan evvel
Defter aralarına nede yakışırsın süslenince
Aklıma talebelik yıllarımı yükledim rengarenk
Kasım seninle odama gün evveli gelirdi
Seninlede gitmesini kaldıramadı usum

Yirmidokuz harf kalemine sarılı azatlık mahkum
Şiir bekler her harf azat olmaya adayken
Oysa kırmızıda asılı Mai olmayı istedi şair
Varıp gitsin kahverengi toprağına damlalarım
Git ey kasım bana bir şey borçlu değilsin

Kahverengine haksızlık varken sürüldük geceden
Gidip uykusundan uyandır lalezarı,kasımpatını
Öksüz kalmasın hazanın gül bahçeleri
Gölgelerimiz koministlik yaparken kokusunu salsın
Biz yüreklerimizden dizelerle emek ekmek yontuyorken