Bazen insan aradığını arar bulamaz ya
Tanıyıp tanınmadığı b/irinde bulur h/ani kendini
F/elekten bir gün dertten tasadan uzakça
Unutup her şeyi hatta kendimizi anımsamadan
Eğlenip deşarj olmak dostlarla delicesine
Soluğum infilak etsede nefesin cılız bu/harıdır yaşamak

Ve soğuk bir tebessümle mangal yüreklerimizde
Pişmeyi bekleyen yiyebileceğimiz kadar olsa dertler
O vakite kadar öyle uysal ve masumdur ki dostluklar
İnsanı kaburgalarından tutup omuriliğine kadar titretir
Linç olurcasına sevgiden diye d/üşünürken
Soluğumuz infilâk etse dimdik ne iyi olurdu yaşamak

Gözlerinde batan akşamın ışıltısını y/ok saymadan
Dalgalarıyla gezintiye çıkmış sandalca keyiflenmeli
Neler olacaksa ruhumda kopacaksa fırtınalar kopsun artık
Yada evet demek öyle derin olmalı ki unutulmalı varolan
Eteklerine dökülen mimozaların ışıl ışıl dol/aşması gibi
Ve infilak etmeli soluğumuz kem küm kayb/etmeden

K/aybetsekte yaşamı başımız sağ, yüzümüz ağlar olsun
Ömrümüz peşkeş çekilen hayatta uzun olsa ki nolur
Öğrendim karakolda zabıt tutup ifade ederken kendimi
Kalemim tezek kağıdım uykusuzluk çektiğinde çok geçti
Yaşamak adına infilak etti soluğum tüt/erken