MAHŞER’DE KAVUŞALIM...

Senli düşünçeler beynimi kemirirken
Aklımın alamadığı yerlere sürüklüyor beni
Çıldırmak içten değil an meselesi
Aklım seninle gel gitleri tamamlarken
Şeytan diyor ki yak kendini tepeden tırnağa
Yakta tüm aşklara ibret olsun bu sevda

Ateşinden yeni bir aşk
Külünden tutkulu bir sevda
Ve dumanında ruhlarımız görülsün dünyada
Ey sevgili tamamlanadım sende
Tanımlayamadım kendimi sana
Geceler az geldi koynunda uyumaya
Dudaklarımda ki tadın
Şarabe kızıla boyadı kadehleri

Tenimdeki sıcaklığın soğurken bedenimden
Arsızca isteklerim sen sen diye haykırır
Soluksuz sevişmelerimiz gelir aklıma
Nasıl da gecelere inat terimiz tenimizde soğurken
Yıldızlar tek şahidimizdi ay bile kıskanırken
Yakamozlarını bizden ufuktan doğan güneş
Esirgemedi ışığını bedenlerimizden

Şimdi söyle nasıl özlemez bu yürek seni
Nasıl ateşe vermez bu bedeni
Nasıl küllerinden yeni bir sen çıkartmaz
Ve nasıl dumanıyla ruhlarını birleştirmez
Söyle sevgili dünyada başlayan bu aşk
Nasıl mahşerde kavuşmaz....

TUANA ÇELİK...