YALNIZ KALIRSIN

Dostlarımı ayrılık imtihanı ile tanıdım
Verdikleri acıdan kırıldı kolum kanadım
Onlara verdiğim değerden de utandım
Sen sen ol, değersize değer verme, yalnız kalırsın

Ey gönül aldanıp da şu fani dünyada dostum var deme
Her işini kendin yap dost da olsa kimseye güvenme
Gün olur güvenirsin, her güvendiğine de arkanı dönme
Döndüğüne pişman olur, yalnız kalırsın

Yanılıp çıkarırsan dost sandıklarını en üstün değere
Felek acımasızdır bir gün çarpar düşürür seni yere
Dost sandıkların bile kaldırmaz, hatta vururlar yerden yere
Elinden tutanın olmaz, yalnız kalırsın

Ey gönül sana her gülen yüzü dost sanarsan
Onlarla yiyip içer, onlarla gülüp, onlarla ağlarsan
Bir gün o dostların tarafından aldatıldığını anlarsan
Aldırma dostunu iyi seç, yoksa yalnız kalırsın

Korkar oldum artık dostum diyenden
Kara günde unutup iyi günde seviyorum diyenden
Sende olmayınca yanında olmayıp, olunca seninle yiyenden
Uzak dur, yoksa yalnız kalırsın

Dost dediklerin bir gün arkadan vururlarsa seni
Kaçırırlar neşeni, hayata tutunma yaşama hevesini
Unutmam deyip çok geçmeden unuturlarsa seni
Üzülme, kimseye de güvenme, yalnız kalırsın

Eğer bir gün düşerse yüzdeki maskeler
Ortaya çıkar işte, asıl çehreler
Dost bildiklerin uzaklaşır senden birer birer
Ne kadar üzülsen de yalnız kalırsın

Gölgenin bile dostluğu bir yere kadarsa
Dost sandıkların başarınla övünmez kıskanırsa
Zamanla unutup hal hatır bile sormazsa
Boş ver, dostunu iyi seç yoksa yalnız kalırsın

Etme sırtını duvardan başkasına emanet
En iyisinin bile içinde vardır bir nebze ihanet
Sakın bağlanma faniye Yaradanına dua et
Fanilere bağlı kalırsan yalnız kalırsın

Dost dost diye nicesine sarıldım
Kimi mert çıktı, kiminin güler yüzüne aldandım
Çok geçmedi, kiminle düşman olduk, kimine darıldım
Hayat işte, dostunu iyi seç, yoksa yalnız kalırsın.

14.02.14