BENZETİRİM HAYATIMI /

Hayatımı tren vagonlarına benzetirim
Her vagonda ayrı hikayem var
Bir elif öğretmen olmak isterdim kitaplar arasında kaybolmak
Üstadın dediği gibi bir deli rıza olmak varmış
sevdaya yanan
Bir beni ben eden birde ayrılıklar olmasa diye kapı çalan biri
Çok yolcular gönderdim beklemedim
İstasyona
Döner diye beklediğim hiç yolcum olmadı


Kitaplara sarıldım defterler arasında kayboluşum
Nereye hangi HİKAYEMİ yazacağımı bilemedim
Anlatmaya başlamak için
Hangi vagonu sıraya koysam
Toparlayamadım hepsinde geçmişin izleri vardı
Bir kümes hayal ettim içinde dolaşan sarı civcivler
Birde ney sesi aklımı uzaklara götürüp dinlendiren
İçimdeki yangınlara köz olan
Sıra
Makiniste gelince
Ne sevdalara ne ayrılıklara şahitlik yapar
Her trene biniş alıp götürür bin bir çeşit sahnelere
Başını dayarsın sisli camlara
Başlarsın hayatını gittiği yere kadar düşlemeye
Çay simit var diye bağıranlara kızarsın
Hüzünlerin sevinçlerini sıraya koymuşsundur
En tatlı yerinde sıçrayışın
Sinir olursun
Öfkelenirsin
Olmak istediğin yere koyarsın
Bir günlüğüne de olsa
Hayatımı tren vagonlarına benzetmek
Benzetmek -------
En son durak
Sonum olsun
Sonum

Meral Melek KAYA

Beğendim.......................... Saygı ve Selamlar...

Tebrikederim hüzün yüklü vagonlar beni taktı sürükledi yüreğine sağlık hocam.

Hayatımı tren vagonlarına benzetirim
Her vagonda ayrı hikayem var
Bir elif öğretmen olmak isterdim kitaplar arasında kaybolan
Üstadın dediği gibi bir deli rıza olmak,
Sevdaya yanan
Bir beni ben eden, birde ayrılıklar olmasa diye kapı çalan.
Çok yolcular gönderdim, beklemedim istasyonda
Döner diye beklediğim yolcum olmadan...

Yazan kaleminizi kutlarken yüreğinizin engin yanını alkışlıyorum sevgili şaire...

melek hanım kutlarım

mükemmel bir şiirdi

kaleminiz daim olsun
esen kalınız

Ya şiire veya yazıya dönüştürülerek geçmiş yıllara ait bir ajandanın arasında kalıyor ya da yüreğin zulasına atılıp yıllarca hatırlanmak üzere saklanıyor.

Sessizliği tercih ettiren, işte bu anlatılamayan hikâyelerdir.

tebrikler can dost

Hayatımı tren vagonlarına benzetirim
Her vagonda ayrı hikayem var
Bir elif öğretmen olmak isterdim kitaplar arasında kaybolmak
Üstadın dediği gibi bir deli rıza olmak varmış sevdaya yanan
Bir beni ben eden birde ayrılıklar olmasa diye kapı çalan biri
Çok yolcular gönderdim beklemedim istasyonda
Döner diye beklediğim hiç yolcum olmadı

GÜNAYDIN GÖNÜL DOSTU İNSAN ;
HARİKA BİR FON RESMİ VE YİNE HARİKA BİR FON MÜZİĞİ..NE YAZIK Kİ HERKES KENDİ KADERİNİ YAŞAMAK ZORUNDA...ÇOK ÇOK GÜZEL VEDE ANLAMLI BİR YÜREK SESİYDİ YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN KUTLUYORUM EMEĞİNİZİ..
SELAM VE SAYGIMLA..

Ellerine vede eğerli güzel yüreğine sağlık bu şiir'i yazan kalemini yüreğini gönülden kutlarım eine yüreğine sağlık yürek sesin hiç susmasın hürmetlerimle...

Yaşadığımız dünyayı kendimize göre yön veremiyoruz...
Hayat bir nehir çağlayıp akıyor
ne yapsak da istediğimiz şekilde kendimize göre akıtamıyoruz hayat nehrini...
Çırpınırız hayallerimizle bir yere kadar
lakin hayatın bir de tokadını yedik mi
oturur ya ağlarız yada geçmişin hesabını yaparız kara kara
Yine de devam ederiz buna rağmen hayal de yaşamaya...
Varsın öyle olsun be can...
Kalemine yüreğine sağlık...Saygılarımla...

emekle yazılmış mükemmel şiirdi tebrik ederim.

dıoyecek soz yok harıkasınız ..
yurehınıze sahlık saygılar

Hayatımı tren vagonlarına benzetirim
Her vagonda ayrı hikayem var
Bir elif öğretmen olmak isterdim kitaplar arasında kaybolmak
Üstadın dediği gibi bir deli rıza olmak varmış sevdaya yanan
Bir beni ben eden birde ayrılıklar olmasa diye kapı çalan biri
Çok yolcular gönderdim beklemedim istasyonda
Döner diye beklediğim hiç yolcum olmadı


Kitaplara sarıldım defterler arasında kayboluşum
Nereye hangi masalı yazacağımı bilemedim
Hangi vagonu sıraya koysam anlatmak için
Toparlayamadım hepsinde geçmişin izleri vardı
Bir kümes hayal ettim içinde dolaşan sarı civcivler
Birde ney sesi aklımı uzaklara götürüp dinlendiren
İçimdeki yangınlara köz olan
Makiniste gelince
Ne sevdalara ne ayrılıklara şahitlik yapar
Her trene biniş alıp götürür bin bir çeşit sahnelere
Başını dayarsın sisli camlara
Başlarsın hayatını gittiği yere kadar düşlemeye
Çay simit var diye bağıranlar kızarsın
Hüzünlerin sevinçlerini sıraya koymuşsundur
En tatlı yerinde sıçrayışın
Sinir olursun
Öfkelenirsin
Olmak istediğin yere koyarsın
Bir günlüğü nede olsa
Hayatımı tren vagonlarına benzetmek

Meral Melek hanım yine güzel bir fon eşliğinde muhteşem bir serbest şiirinizi keyfle okudum.değerli kalemini kutlarım.çok güzeldi.