.Dalarsın..

Hani olur ya beyazından, siyahından yalan derler...
Ve kelimeleri ile yüreğini cız ettirirler...
Bir kelimesin de saklıdır tüm hayalin...
Bir bakışında aynı heyecanla inler kalbin...
Ya gerçektirler çekip giderler
Yada umutların; kara sevda kökünden filizlenir
yeniden dal,dal olur da:
geleceğin her yaprağını pembeye boyarsın ….
Zıkkımın kökünü içine çekmek gibidir onsuz nefesin,dağlar ciğerini…
Günün gecen kavgadadır,olmak yada olmamak girdabında...
Yinede oh dersin, sevdim lan sevdim haykırışların,
göğüs kafesin de sıkışır, sen duyarsın sadece...
Ki duyursan da kelimelerini;
anlarsın, yalnızlığın ilk virajı da aynıdır son virajı da...
Ve nihayetinde,yalnızlığından utanırsın …
Yalnızlığın her iki noktası arasında gecen zamanına
Utana,utana ağlarsın..
Gün gelir, sıyırdın mı ar damarını isyanların,
Dudağından kayar tüm ahengi ile ana avrat kükreyişler…
İçli bir türkü mırıldanmak gelir içinden,
şöyle kavalı yakan cinsinden....
Özlü bir küfürle yoğurup geçmişini,
Bir gün beni anlayacak durağında nükseder el pençe duruşların…
Ve silersin paslı rengini,kulağınla duyduğun yalanların
Ve yine baş tacı edip o yalancıyı …
Haydi gel endamında,
el sallayacak beklentisinde,
yitik ufukların pençesinde binler hayal kurar
Gitgellerine dalar, dalar DALARSIN...(Kederli Kul)