KADIN DEDİĞİN...
Kadın dediğin; ele avuca sığmalı
Belki sıska biraz tombul olmalı...
Olmalı amma
Fiziğinde yoğurmadan kişiliğini
Sokaklarda gezdirmeden dişiliğini
Berrak olmalı geçmişi
Adam olmalı elinden su içmişi...
Yanmalı,yandırmalı hatta aşık olmalı
Allahtan korkmalı, inadı imanın da
Saçını telinde ar olmalı
Kır çiçekleri kokan, Anadolu gibi yar olmalı
Bayraktarı ölünce, düşmeli vatan gibi
Kadın dediğin;
Başında tacı,alnının akı olmalı
Yalnızca bir yiğidin
Yokluğunda hüzün olmalı
Kıtlık dolmalı ocağa
Dar ağacı kurulmuş gibi obaya
Yanık türküler söylenmeli uğruna
Varlığında kaymalı sazın mızrabı
Almalı bir tebessümü, tüm ızdırabı
Ve Kadın dediğin abartmalı hayatı
Vezir ederken eşini,sultan olmalı
Elinin hamurunda tutmalı güneşini.
Kadın dediğin;
Ne rakı masalarında çekilen ahlara meze
Ve düğün salonlarında oryantal olmayacak herkese
Edep haya bilecek, yaren olmayacak her selam verene
Mahrem dillere konmadan ,kelimeleri argoya banmadan
Şöyle bir Osmanlı tokadı çakacak bakışında
Göz değmeyecek mahremine, kimse hayat yokuşunda..(Kederli Kul)