istemem kamaranı ambarın senin olsun,
güverten bana saraydır.
götür beni enginlere,
yıkansın bedenim yosun kokan sularla.
arınsın ruhum poyraz yelinde aşktan,
ne adı kalsın aklımda,
ne bakışı kalsın duygularımda.

götür beni enginlere,
kızarım sanma sakın kuzeyli rüzgârlara,
güverteni aşacak büyük dalgalara.
savrulup gitsem maviliğin içine,
hissetsem yüreğimde ölüm denen gerçeği.
ne korkarım ölümden,
ne kaçarım kaderden.
kıyılarda dolaşan virane ruhtan başka,
nem kalacak geride.

götür beni istediğin yerlere,
arkada kalsın döktüğüm yaşlar.
geri dönüp bakarsam iki gözüm kör olsun.
kaçtı desinler,
alay etsinler,
yıllar yılı bu sahilde cehennemi yaşadım.
götür beni yeter ki,
cennetim olacak yere.

götür beni karanlıklar içine.
istemem dolunayı,
yol gösteren yıldızları.
yön mü ararım artık pusulasız kalbime.
bulurum her limanda güzellerden bir güzel,
yaşarım inadına nefsin arzularını.
ne beklerim baharı,
ne yaşarım hüzün aylarını.
düş kurarsam yeniden senli anılarımla,
son çığlığım duyulsun maviliğin içinde.

götür beni ne olur!
kalpsizler ülkesine.
o yer ki,
aşkı tutsak etmişler.
kalplerde demir kilit anahtarı bulunmaz,
duygular nasır tutmuş.
kargalar bülbül diye kafeslerin içinde,
yedi veren gülleri goncalarını açmaz.
işte,
İşte aradığım yer.
demir atarım hemen,
aramam artık bende,
ne sevgiyi ne dostu.
unuturum o zaman çile dolu yılları.
unuturum o zaman senli geçen yılları.

Mehmet Macit
01.02.2014
Samsun