En zor olan şey insanların kendini anlatması meğer
Bir de karşındaki makam sahibi ise
Bitiştir kolları anlat anlata bilirsen duyguları.

Bu mektubumu size yazıyorum
Gönül hocam

Sesimi duyamazsınız en azından okursunuz
Belki bu derdime çare bulursunuz
Beni hiç bir şey mutlu edemiyor
Gönül hocam
Gezmediğim hastane kalmadı
Herkes kafasına göre yorumladı


Bir senin koyduğun teşhis doğru gibi
Ama
Yazdığınız ilaçlar maf etti beni

Akşam yirmi bir sıralarında aldım
Birkaç saat sonra sallandım,sallandım uykuya daldım
Sabah sekiz zili ile zor uyandım

Uyandım da akşamdan sopa yemiş gibiydim,
Ne gücüm kalmış nede takadım
Gözlerim açık yataktan kalkamadım


İşe yine geç kaldım
Yüzüm gözüm yerinde değildi sanki
Kendi kendimi tokatladım

Yıkadım elimi yüzümü yıkadım
Sanki aracı boş vitese salladım
Deli şoförler gibiydim
Öğle vakti anca geldim kendime

Hani mutlu edecekti bu ilaç
Yoksa herkesi mutlu ediyor da bir beni mi
Mutlu etmedi
Üstelik ağzımı kuruttu. şekerimi yükseltti
Bu ilaç değil benim ki

Hani aramızda kalsın
Başkanların ilacından
Sabahlara kadar koşturan yüzleri gülücükle dolan
Başkanların ilacından kalmış mı dır ecza depolarında
Bana vermezler ama belki siz alırsınız bir yerden

Bu ara gittim bana sapa sağlamsın diyen doktora
On gün sonra gel demişti kontrole
Traş olmadım üç kişi olmuşlar bu defa
Üç uzman doktor aldılar beni çapraza
Baktılar kirli sakala karar veremediler,

Halbuki
Önlerinde yazıyor Türkçe sorunlarım
Anlayamadılar dört satır dilekçeyi karar veremediler
Bende onlara karar veremedim zaten

Ya insan on gün önce iyi on gün sonra kötü mü olur,
Kirli sakalla bu iş belli mi olur

Başka hakem hastaneye yolladılar
Attılar başka kaleye beni gol gibi.


Zaten bende anlayamadım
İyiyim desem kovuldum kötüyüm desem iyisin diyorlar
Bunlar ruh doktoru
Sağlamda olsan hasta ediyorlar,
Duvarla konuşan ne dediği anlaşılmayanların
yanına koyuyorlar
Onlarda göremediğim kişilerle konuşuyorlar
Kafada soru işaretleri bıraktırıp sonra eve yolluyorlar,

Bu nasıl bir hastalık aradığım Gönül hocam
Bir parça mutluluk ilacı yok mudur
Ben bir kere tepeledim bende o hep beni yedi bitirdi
Gönül hocam

Bir daha bulamadım yakalsam paçasının ucundan
Tek ayak üzerinde duracam duracam

Gönül hocam.


(‘’ Ulan yoksa bu para mı .
mutlu edemiyen insanı
olsa da olamam ne kaldı ki yaşamdan geri
defterimizde yazıyor hep dram
Yok
Hani para sadet getirmez derler
Hep parasız kaldık cebimizde kıt olunca
yorganımıza göre ayak uzattık ‘’)


Yeni çıkan bir ilaç olursa yolla belki onlarda vardır.
Mutluluğun ilacı.

Gönül hocam.
.
.
.