12
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
2343
Okunma

Dağılınca 93.Sokağa küçük ayaklılar ordusu
Anılar çıkmazında her çocuk o palmiyenin huyunu
Daha yakından tanımış olurdu.
Bir ziyafet yerine geçerdi çocukların uçurtmaları
Palmiye dalları arasında can verirken allıları, morluları
Lakin rüzgar onların kağıttan bedenlerine
Bir an da ölüm doldurmuş olurdu…
Deli rüzgarların sert şutu
Uçurtmalarımızı palmiye dallarına savururdu
Aşağıdan bakılınca bizim canım hava oyuncağı
Palmiyenin dalları arasın da parçalarının çoğu,
İdam edilmişler gibi hava da biteviye sallanıp dururdu !…
Muhteşem bir ağaçtı ama arkadaşımız Palmiye !
Upuzun ve azametli gövdesiyle
Gökyüzü süt limanken özellikle
İhanet etmezdi biz çocukların uçurtma heveslerine...
O yeşil yapraklarının büyülü hışırtıları
Çömez dallarına bir ninni gibi yansırdı
Aynı hışırtılardan nasiplenirdik bizlerde
Yapraksı şarkılar mırıldanırdı dallarlı her gece
Mışıl mışıl uyuturdu biz çocukları ulu palmiye…
Bitmese derdik onun bu yaprak senfonileri
Keşke hiç bitmese ?
Gece olunca bizlere
Hep öyle yeşil ninniler söylese !...
Yaz sıcağında serin gölgesi
Sarı sıcağa karlı tek tesellimizdi.
Yapraklarının büyülü ninnisi
Çocukluğumuzun muhteşem senfonisiydi !…
Okuldan dönüyordum
Sarı sıcaklı bir öğle vakti
Düşlerim de rengarenk bir uçurtma fikri
Elim de bir yumak dolusu onun yedek ipleri…
O, yani uçurtmam uzaklara,
Çok uzaklara gitmeliydi.
Birlikte gökyüzünü onunla gezinmek,
Çocuksu düşlerimin en güzeliydi !…
Sarsılmıştım birden bire
Sanki bir deprem etkisiyle
Girer girmez ben mahalleye
En çılgın rüzgarlara bile boyun eğmeyen bizim ulu palmiye
Zorla boyun eğdirilmişti ruhsuz bir dozere !...
Kıyım kıyım kıyılmıştı bizim ulu palmiye !
Ölü gövdesi yatıyordu boylu boyunca yer de
Unutamamıştık bu olayı seneler, senelerce
O yeşil cinayet biz küçük yüreklerin başköşesine
Derin bir iz kazımıştı daha aynı gün de !…
Yıkılmıştık böylesi bir akıbet karşısında
Bir kaç dozerlik kalleş saldırı
Son vermişti palmiyemizin romantik yaşamına
Kırk yıllık bir ömrü hünharca,
Yığıvermişlerdi bir suç ortağı dozerle hemen oracığa !...
Elde değildi etkilenmemek
Çoktan peşimize düşmüştü bile anısı
Bu olayı yaşayıp görmek ve tatmak şanssızlığı
Üstelik muhteşem palmiyemizin o şekil bir infazı
Çocuk ruhumuzu bir depremin kadar sarsmıştı !...
Palmiyenin dilinen ömrünü yerlerde böyle görünce
Onunla kavgalarımızı hatırlardım bazen
Dallarının uçurtmamla didişip durması yüzünden
Çok kızdığım günlerim olmuştu ona eskiden…
Bir başka türkü acıyla da kıvranıp durdum
Palmiyenin ölümü olayından sonraları ben
Dallarına uçurtmam takıldığın da kızdığım için ona üzüntüden
İçimde sevgisizlik barındırmıştım palmiyeye öldürülmeden...
Not düşmüşüm onun ölümü akabinde minik günceme;
“Ey !...Arkadaşım PALMİYE,
Tüm küçük yüreklerden sana güle güle !
Hasret kalacağız senin yeşil ninnilerine
Hasret kalacağız biz çocuklar ve tüm mahallece
Bize şifalar bahşeden senin o emsalsiz oksijenine…"
Yıllar sonra yine aynı günceme bu kez de
Vasiyette bulunmuşum büyüklerime;
"Ömrümün ölümle koklaşacağı kutsal an gelmeden
Bana hep ölümü anımsatan servi ağacı yerine
Dikmelerini önereceğim başucuma bir gün ölürsem ben
Dallarının şakıması için sürekli mezarımın üzerin de
Büyük yalnızlığıma yoldaş olacak bir PALMİYE !!!...
( ONATÇA ) ////////////
İ.Hakkı Gürcanok
ADANA ///////////////////
////////////////////////////
5.0
100% (21)