Karanlığın hüküm sürdüğü zamanlardı
Bir güneş doğmuştu yeryüzüne
Aya benzetilen cemaliyle
Alemlere rahmet olarak gönderilen yüce peygamberle ( s.a.v.)
Delinmişti karanlık gelişiyle,
Cehalet dumanı dağılmış, esaretin zinciri kırılmıştı yüreklerden
Ve Dalga dalga yayılmıştı aydınlık
Yollar aşıp, asırlar aşıp ulaşmıştı bize

Zaman zaman sekteye uğratılmak için
Kara bulutlarla kapatılarak önü karanlığa boğmak istenmişti
Ne badirelerden geçerek gelmişti
Ve daha nelere muhatap olarak devam edecekti kim bilir!

Birlikten kuvvet doğar dendi
Doğdu...
Ayrılmayın, bölünüp parçalanmayın
Sürüden ayrılanı kurt yer dendi
Yedi...

Aydı dili konuştuğu halde düşman olanları gördük
Aynı yola baş koyanların dost olduğunu da...
Menfaatler çakıştığında çehrelerin değiştiğini,
Geceye kurşun sıkılırken tam alnından vurulduğunu da gördük aydınlığın
İşte o yüzdendir havanın alaca karınlık olması...


Ellerimi tekrar tekrar yıkıyorum besmeleyle...

Kör etmesin diye karanlığın ateşi gözlerimi kapatıyorum!
Denir ki;
Ateşe çalındığında bağlar!
Susmak konuşmaktan,
Oturmak yürümekten
Uyku, uyanık kalmaktan hayırlıdır...

Karanlık dehlizlerde oynanan oyunları ve oyuncularını baş başa bırakırken
Buruk bir tat kalsa da geriye
Tek tek ayıklıyorum aydınlığa kurşun sıkanları ruhumun dimağından
Ve azat ediyorum esaretin zindanlarından

3 Mart 2014