Elden ele gezmiştir tarihsel akışıyla
İnip çıkan değerle aldatmış nakışıyla
Bazen put bazen sebep değişen bakışıyla
Garibanda misafir zenginin cebi para.

Biraz doymaya fakir ömrünce hep çalışır
Başı sonu yok deyip sonra birden alışır
Varlık sahibi olan buna pis pis yılışır
Uzanınca ısıran delikte böbü para.

Hakkı unutan dilde yüce dünya timsali
Kimine canıyla bir vuslatının visali
Arife güzel araç elin kiri misali
Karanlıkta çakmakla kuyunun dibi para.

Ben neymişim diyerek çevrede güçlü akım
Bakmadan atasına şişirir tarla takım
Hepsini yer yutar da uzatmaz küçük sıkım
Sıcakta serap gibi ağanın kepi para.

Sıkıntılı hesabı yakıyor düşününce
Kışta paltoya benzer sarıyor üşününce
Acıkana sofradır doyuyor görüşünce
Değirmeni döndüren suyunun debi para.


20.02.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
VİSAL:Ulaşma varma, sevgiliye kavuşma, dosta kavuşma.
BÖBÜ:Büyük gri örümceklere Adana yöresinde Böbü derler.