Hüzün tarlasına gül ekilmez Yâr
Herşeyin bir vakti zamanı vardır
Hazanla,özlemle biter mi efkâr
Her seven gönülün, lemanı vardır

Yalnız ve karanlık kör gecelerde
Şafağı bulmayan kor gecelerde
Uykusuz geçen o zor geçelerde
Rüyasın süsleyen, mihmanı vardır

Duygular, duyguya aksetsin diye
Gülüşler yanakta raks etsin diye
Her seven yüreğe nüksetsin diye
Yiğidin bir ahdı, aman-ı vardır

Aşk ile varılan şu en son durak
Öyle ihtişamlı parlayan varak
İflah olmaz deselerde bu yürek
Râbbi’ne sarsılmaz, imanı vardır

Kurumuş bir dalda bülbül öter mi
sevilmeyen yürek düzgün atar mı
Visali beklerken umut biter mi
Bir çok ta öyküsü, romanı vardır

En güzel dizedir sevdiğin öven
Sevdamın ardında olmuşum revan
Nekadar karamsar olsada seven
Mutlaka gönlünde gümanı vardır

Lüzumsuz, beklersin sen hala neyi
Ne hale geldi bak sevdiğim deyi
O yarin gönlünde bir ömür boyu
Böyle sığınacak limanı vardır

Sadık DAĞDEVİREN
Aşıık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILŞARI

LEMAN:Parlayan, parıldayan
MİHMAN:Konuk
AKS:Geri dönmek, yankılanmak, yeniden ortaya çıkmak
RAKS:Dans, oyun
NÜKS:Bir durumun veya olayın yeniden ortaya çıkması
VARAK:1. Yaprak. 2. Yazılı kâğıt, varaka. 3. Altın, gümüş veya başka madenler dövülerek oluşturulan ince, parlak yaprak, altın varak.
GÜMAN: Umut
REVAN:Giden, yürüyen