Bu nasıl sevda’dır, be ela gözünü sevdiğim ?
Oynaya oynaya, bir evçilik oynuna döndü...
Aşk dediğin bumu, söyle ey canını yediğim ?
Kaynaya kaynaya bak,çorbanın suyuna döndü...

Duy beni n’olursun, hilal kaşlarını sevdiğim,
Yalan değildir inan,ki, benim bunca dediğim,
Sana sık sık mektup, yazmak’tan şu iki bileğim,
İnçeldi inçeldi dede’nin bastonuna döndü...

Ölümüsün sağmısın, söyle ben nasıl bileyim ?
Sana kavuşmaktır,ey sevgili bütün dileğim,
Seni beklemekten, inan’ki bu garip yüreğim,
Üzüldü üzüldü bak, ebenin donuna döndü...

Sana yalan gelmesin,hiç benim bunca sözlerim,
Ahada görmez oldu yar, şimdi iki gözlerim,
Ay parçası gibi olan,benim güzel yüzlerim,
Kırıştı kırıştı yar,ananın çuluna döndü...

Ayaklara düştü benim, namım şanım ünlerim,
Elli beş yıldır ben hep, bir ayak sesi dinlerim,
Seni beklemek’ten şimdi, yar bu güzel günlerim,
Uzadı uzadı pinokyo’nun burnuna döndü...

Bilmiyorum vallahi yar, neydi benim suclarım ?
Şimdi yere oturamaz, oldu aha kıçlarım,
Kömür gibi olan bak kız, benim siyah saclarım,
Ağardı ağardı erciyesin karına döndü....

Geleçeksen gel artık, bekleyemem seni daha,
Saç sakal ağardı, yetmişlik oldum ben aha,
Aşkın’dan yüreğim, yandı’da kül oldu vallaha,
Yana yana şimdi, cehennemin narına döndü....

Beni bu hallere koyan, ey zalim senin aşkın,
Deli değilim ama, sevdiğim şaşkınım şaşkın,
Sana kavuşmak için, yıllarca bu garip TAŞGIN,
Bekleye bekleye bizim, köyün duluna döndü....
H.S:15
Şiir Türü:HİCİV

01.03.2014
Zekeriya TAŞGIN

Şiir’in ilk kaleme alınış tarihi:19.10.1993