36
Yorum
50
Beğeni
5,0
Puan
2173
Okunma

Şefkatle okşanıpta sevildiğim,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
Bazende kızılınca dövüldüğüm,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
Evçilik doktorculuk oynadığım,
Oyunlara hiç mi hiç doymadığım,
Biran olsun mutsuzluk duymadığım,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
sapan alıp hemi kuşlar vurduğum,
Büyüğe küçüğe posta koyduğum,
Birde çok güzel hayaller kurduğum,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
Lastik bir çift ayakkabı giydiğim,
Her gün başka güzel kızı sevdiğim,
Kırk yıldır dost hasretle özlediğim,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
Kızınca ben evden bile kaçtığım,
Günde üç beş sinama dolaştığım,
Sevgiye şefkate ulaştığım,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
Sokakta uçurtma uçurduğum,
Hiç üzülmediğim mutlu olduğum,
Yaşamaktan bile huzur bulduğum,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
Babam’dan her gün paralar çaldığım,
Gidip dostlar çeviz misket aldığım,
Beştaş seksek saklanbaç oynadığım,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
TAŞGIN,ım gitti dost vallahi gelmez,
Sorayım desem ben hiç kimse bilmez,
Servete mala bile değişilmez,
Ben hep çoçukluğumu arıyorum...
H.S:11
04/03/2014
Zekeriya TAŞGIN
Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:23/11/1979
5.0
100% (46)