Şu ana kadar şanslıymışız
Ama ilerisi ne olur bilinmez
Sen güven içinde uyurken
Senin için endişelenmeden
Seni şükür ederek seyretmek
Evimizin kapısı var diye
güven duymak
Duvarları var diye
yıkılmaz sanmak
baban var diye
güvenle uyumak
yeterli mi acaba
alım gücünün yettiği oranda
istediğini alabilmek
sevdiğin yemeği yemek
istediğin yeri gezmek
düşününce daha uzayacak
bu listeyi genişletmek
senden kötüyü görmemezlikten gelmek
hep senden daha iyi olana özenmek
ve dünya nimetleri için koşup dururken
geçip giden seneleri hiç etmek

oysa yaradan demiş ki
ben seni kendim için yarattım
tüm dünya nimetlerini de
senin için yarattım
ama sen
benim seni kendim için yarattığımı unutup da
sakın benim senin için yarattığım
dünya nimetlerinin peşinden gitme
gitmeyen var mı peki

oysa dışarıda çocuğu kollarında ölen var
gece çocuğu uyurken korku dolu gözlerle bekleyenler var
çocuğu aç diye hırsızlık yapanlar var
çocuğunu doktora götüremeyenler var
daha varda var
böyle düşünüpte
hiçbirşey yapmadığım içinse
yüreğimde kocaman bir ağırlık var
onun için şanslıyım diyorum
evladımı gönlümce huzurla sevebiliyorum
çoktan az azdan çok istediklerini de verebiliyorum
ama düşününce içim acıyor
kendime soruyorum ben insanmıyım diye
cevap veriyorum en azından kendim için
ben insan olmayı beceremedim diye
dua ediyorum
herkesin gözlerinin içinin güldüğü
bir dünya belki bir gün olur diye