GÖLGEM

Bir koşturma başladı, gölgem ile aramda,
Düşsem belki o anda, hemen kuyu kazacak.
Doğuştan süre gelen , iniltili yaramda,
Bulsa hemen bir fırsat, oracıkta ezecek.

Gidip gelmeyen aklım, çokta köşeli jeton,
Gönlüm hücre içinde, duvar soğuk buz beton.
Dost görünen kör gölge, bulsa hemen bir buton,
Basıpta ; ayağıma , çakıl taşı düzecek..

Ağır yüklü şehirler, cadde kıvrak köşeli,
Taşkın akan ince su, yolum çamur döşeli.
Bilmem huzura erdim, yahut biraz neşeli,
Görse hemen alnıma, derdi bulup yazacak.

Çıngıraklı yılanlar, duvarlar hoyrat soğuk
Çehrem solgun reng giymiş, sesim kayıp döş boğuk
Yerim rahimmi bilmem, yada kuytu bir oğuk
Bulsa mutlak oraya, mezarımi kazacak

Gölge hayvan mı yahut, bizim gibi bir millet,
Bin bir soru beynimde , zihnim böcekli illet.
Şakağımdan tutarsa, dünya denen bu zillet,
Gölgem gelip düğümü, elleriyle büzecek.

Adım başı yanım da , aklı esince uzar,
Görse hemen bir kuytu, o an yanımdan sızar.
İşte karşımda uzun , ince duran bir mezar,
Düşmemeye ip olsa, bulup hemen çözecek..

AYŞE GÜL KEBABCI