SECCADEM

Emmare ile iblis, bana kuyu deşiyor,
Nefsimden korkuyorum, sakla beni seccadem.
Bir fitne ki aklıma, bin bir şüphe döşüyor,
Ruhu revanım kirli, pakla beni seccadem.

Elbet vakitsiz ölüm, bir gün tenimi yoklar,
Bilmem hangi ağacın, tabutu beni yükler.
Amelimden gayrısı, kabrin başını tekler,
Mahşerin dehşetinde, bekle beni seccadem

Sonsuzluk evim sade, çamur ile suvalı,
Giderken giydirirler, dikilmemiş çuvalı.
Ölüm gelince çalar, kıyametin kavalı,
uykuya daldığımda, yokla beni seccadem.

Son lokmayı ecele, daldırınca kaşığım,
Yutkunmadan kararır, sönü verir ışığım.
Keskin sırat hışmına, uğrayınca aşığım,
O vakit üzerine, yükle beni seccadem.

Ahım tutsun günahı, hoş gösterip yazana,
Kuvvetlendir aklımı, uymasın bu düzene.
Ulaşırsa bedenim, okunan son ezana,
İmanımla kavuştur, Hak’la beni seccadem.

AYŞE GÜL KEBABCI