bir gün bir hüzne değerse gözlerin
yüreğimi hatırla
çatlasın dalında çiçekler
eriyip biten kar taneleri gibi
gönlüme yagdıgğn geceleri hatırla

gece ruhumun emanetçisi
işte geldi avlu saatin
sensiz geçen hatıraların
mavi gökyüzüne kavuştuğu anları hatırla

gardiyan bağırmasın korkarım
ayrılsın gözümün parmaklıkları
acılar içinde bile bırakmadığın ellerimi hatırla

bir gün bir mektuba düşerse sancın
gözlerimi hatırla
kopsun dalından feryadım
alıp başını giden seller gibi
gönlümü yıktığın günleri hatırla

güneş ömrün bekçisi
işte geldi yat saatin
sensiz soğuk ranzam
kor penceremden yolunu gözlediğimi hatırla

bir davalık saymasa gardiyan başı
sevdalık olmaktan korkarım
gene gelse görüş günü
uzakta olsa ellerime ellerin
yüreğinin alnından öptüğümü hatırla

bir gün bir korkuya kapılırsa aklın
yahut telaşa düşerde gelmessen
kızmam sana
varsın karlar yağsın pencereme
varsın gardiyan kapasın
kör penceremi de
bakmasam yoluna görmesem gözünü
belki ölürüm
ama içerde yokmu sevdalık
akılda ahiret davalık