1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
970
Okunma
Aylardan Eylül
Gülümset beni
Ey vicdan!
Sesini hissettir
Anlat yüreğimdeki sevgiyi
Nedendir anlamaz insan, insanı
İçim sıkıldı demiş kadın
Bir nefes alsam
Yüzüme hafif bir rüzgar çarpsa
Yeniden doğacağım o anda…
Sessiz bir çığlık
Güvercin misali
Sormuş kafeste miyim
Bedenimi mi hapsettiler kafese!
Yoksa sevmek hapsolmak mıydı kafeste!
Bir Kadın
Bir Erkek
Vermişse el ele
Kalpler bir olduktan sonra
Sevgi, her an her yerde.
Güven duymuyorsa çiftler birbirine
Anlayamıyorsa ruh hallerini
Birinin mutlu olduğu anda
Diğeri o mutluluğa gölge düşürüyorsa
Ey vicdan! Neredesin! Duyur sesini.
Sevmek, sevdiğinin mutluluğuyla coşmak
Hüznüyle yoğrulmak
Onun nefesiyle nefes almaktır.
Nefes alamadığını hissettiğinde sevdiğinin
Nefesine nefes katmaktır.
Hayatı paylaşmak
Hayat arkadaşı olmak
Sevgi tohumu serpmektir her anına
Sevgiyi, güveni saygıyı yaşamaktır doyasıya.
Ey vicdan!
Kalpten dudağa gitmeden önce kelimeler
Duyur sesini
Bir eylül gecesi
Üzülmesin bir tane daha dünya iyisi.
29.09.2013
5.0
100% (4)