havamı bozuk ...
yoksa benim gözlerimin ferimi ...!
belliki kıran yağacak şehrime...!
kırağı çalmadan umutlarımı gel..
ayazı vurur insanı yaralı yüreğin.
bir türlü sabah olmayı bilmez ,
çaresizliğin gün doğumunda.
ne kulakların nede ruhun duyar sesini,
ensesi kalındır yalnızlığın...
kocaman miğdesi,
mutluluğa dair ne kadar hayal kursan
acımadan arsızca indirir miğdesine.
çok fevasızsın be hayat ..
artık gidiyorum ,
sen kal gülüşlerinde o yarin.
benim olanları o yârin gözlerine bırakıp gidiyorum.
nereme dokunsan alev alev yalnızlığım.
kesik jilet yarası ruhum
solumda dikiş tutmaz bir sevda yarası.
plastik ceset torbası kefenim olsun
senden sonra.
öyle bir zelzele vururki,,
sol yanım toz duman ..
yıkık dökük şehir avuçlarımda.
ayaklarımda parmak gibi yarık nasırlarımla,
kanaya kanaya ,
yarım aksak gidiyorum senden.
artık oyuncağın olmak yok ..
sabahına güneş
torbana azık,
çayına şeker olmak yok.
kırıla kırıla gidiyorum,
kanaya kanaya gidiyorum.
bütün dualarım heybemde..
al ...
vefasızlığınla bele hayallerimi ..
arsızlığına sür düşlerimi..
yarınımdaki çocukluğumla gidiyorum ben.

Emel Bayrak
20/02/2014
17:32