Gözler üzgün ve süzgün bakar,
Gözyaşları sel olmuş hep akar,
Bin bir düşünceye dalmış ağlar,
Geçmez karanlık olmuyor sabahlar.

Kapılara bakarım gelen olur diye,
Niçin dil söyleyip gelmez heceye,
Üzüntü ve hazin kaplar hep geceye,
Diller söylemese de dökülür heceye,

Düşünüp yorumlarsın bütün hepsini,
Hata kusur arayıp unutursun gerisini,
Tartarsın hesaplarsın bütün getirisini,
Sadece hicran duygusu kaplar içini,

Gündüzleri gece gibi olur kavrulur,
Taş olur diller önüne geleni savurur,
Dışın başkasını için kendini kavurur,
Sadece bir nimet ve teselliyle avunur..

Sadece bütünde olanlar kader çizgisi,
Yazılar ortaya çıkınca oluyor dilekçesi,
Yürekleri kaplayınca acı elem çilesi,
Nasıl yaşanır bilinmez yaşanılan gecesi,

Düşünce karamsar olsa da güzel yaşam,
Hep dilenecek gelecekte olmasın tasam,
Hiç olmasın dileğim karanlık olan akşam,
Ah bir içimden geçenleri bir atlatsam..

Kalem bezen dile geliyor yazıyor,
Kararan gönüller aydınlığı arıyor,
Bir hiç için kapılar birden kapatılıyor,
Gözler yaşlı için, için ağladıkça ağlıyor…