0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1660
Okunma
Toprak susuzdu,
Gece uykusuzdu.
Bereketiyle geldi yağmur.
Iramıştı uzun zamandır.
Ruhlarının aklandığını,
Tüm soru işaretlerinin,
Ünlemlerin,
Saklandığını fark ettiler.
Yağmur bereketiydi bu.
Yücelerin muştusuydu.
Geven dikenlerini soyunmuştu,
Körsünün gözleri, ışığa doymuştu.
Gece, kendi renginde boyadı gökkuşağını.
Aşk, terlemiş parmak uçlarını,
Dudaklarında gezdirdi.
Sırılsıklamdı saçları.
Aşkları çırılçıplaktı.
Yağmur bereketi damlıyordu göz bebeklerinden.
Bütün kelepçeler sökülmüştü bileklerinden.
Toprağın yalın kokusu fışkırıyordu yüreklerinden.
5.0
100% (3)
