Nasılsın?
Diye sormayın sakın bana
Kendini kaybetmiş biri nasıl olur sizce
Önce onu düşünün
Fiziğimle var olduğuma bakmayın
İç dünyamı görmeye çalışın bence…


Öyle bir şehirdeyim ki
Kendi kalabalığında kaybolmuş insanlar
Doğa küsmüş kendi varlığına
Korkar olmuş
İnlerine saklanmış hayvanlar…


Güneşi hiç doğmayan
Karanlığa mahkûm
Müebbet yemiş bedende
Yerini almış akıl, tımarhanede
Yürek mi dediniz?
Bende olmadığı kesinde
Bilmiyorum hangi cehennemde…


Hoyrat elde ne gelir başına
Takıldı bir sevda rüzgârına
Bakmadan arkasına gider ardı sıra
Kavrulup aşk ateşinde küle dönüp
Dönecek boynu bükük çıkacak karşıma…


Oysa demiştim…

Sus, dillerin lal olsun
Dile getirme sevdanı
Yan, kendi ateşinde
Küllerinden kendi kendine doğarsın yine
Islan, gözünün yaşında
Dudakların titremesin
Seni yok saydığında…