6
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1987
Okunma
İstikrarsızdı aşk denen,
Hani yalpalayan mütemadiyen,
Adeta vurgun yemişçesine…
İki büklüm hayatta
Ve sesi soluğu çıkmayan kim varsa.
Günahtı sevmek belki de
Bilip bilmeden
Açık denizlerde kulaç atan
Üstelik yüzmeyi bilmeden.
Bazen de dibe vurur ya insan
Yok, işte yok,
Bir el verip, çekip kurtaran.
Belki de yıldırım çarpmışçasına,
Her daim kul köle olan
Sevginin yolunda.
Ve suskundu zaman zaman
Sevmek ya da konuşmak bir suçmuşçasına.
Biraz çaresiz, bir o kadar yılgın
Azıcık da yorgun
Etkisindeyken geçip giden yılların.
Dinmek bilmedi fırtına
Yağmurun azizliğine uğramışçasına
Ne gören oldu akan gözyaşlarını
Ne de anlayan o kanayan yarayı.
Ve sürüp gitmekte o rüya
Hiç bitmeyeceksine,
Bitmesin de…
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz