Şiire öncelikle teknik açıdan bir bakmak istiyorum.

"kan kırmızı şaraptı yüreğin "
"içimi yıkadın"

Şiire girer girmez ilk iki mısranın birbiriyle bütünlüğünde bir sorun var gibi geldi bana.

"kan kırmızı şaraptı yüreğin" dedikten sonra "içimi yıkardın" gibi bir geçmiş zaman gelişimi bekliyor insan.

Böyle olmamış mı? Olmuş ama nedense kulaklarım itiraz ediyor algıladığına. Belki de ses konusunda aşırı hassasiyetimdendir.

Hemen sonrasında

"kurutamıyor hüsranın
hüzün akar gözlerim

Bu iki mısradan üstteki şimdiki zaman söylerken bir sonraki geniş zaman kipine yöneliyor ve ilk bölümdeki içerik bakımından çok şık olan imgelerle süslü anlatımı okuyuşta sekteye uğratıyor. Bu bölüm üstünde bir parça daha çalışmalı gibi.

İkinci ve üçüncü bölümlerde sorun olmadığı gibi final nefis.

"vardığın yer cehennem mi
çağır yanına geleyim
ellerinde ölümüm çek üstümden
kül olmadan sana yanayım "

Aşkın yakmak gibi bir alışkanlığı vardır ve ateşe teslim olmak gerçek aşka soyunanlara hastır.

Kutluyorum yürekli mısraları.

Saygılarımla...