4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1262
Okunma
Aşkla dolu bir insanı nasıl yok ettin böyle ?
Ne çok sevmiştim bir bilsen
Her an’ımı seni düşünerek geçirirdim bir zamanlar
Sebepsiz gidişin bitişim olmuştu yâr
Günler geçiyordu ömrümden ama ben hep yerimde sayıyordum
Zaman her şeyi önüne alıp götürüyordu da, seni götürmedi bir türlü benden
Unutmak istedim, beceremedim
Vazgeçmek istedim, yapamadım
İçimdeki umutla hep bekledim
Günler ayları kovaladı, aylar yılları
Döndün SEN geri ama yaralı yüreğimden çoktan taburcu edilmiştin sevgili
Eski heyecanımı göremiyorum şimdilerde
Yazdıkların, söylediklerin eskisi gibi değmiyor yüreğime
Sözlerin hep yüreğimin kilitli kapısında kalıyor öylece
Ve ben …
Seni kırmamak için elinden geleni yapan ben artık umursamıyordum kırılmanı
Ağzıma gelen sözleri defalarca düşünüp yazan ben artık oluruna bırakmıştım o sözleri
Gelişi güzel sıralıyordum kelimeleri, kırılmanı umursamadan
İçimde sana karşı sevgim kalmadı, bunu hissediyorum
Yani yine gidebilirsin, çünkü; yanımda oluşun artık bir şey ifade etmiyor sevgili
Bakma hâlâ sevgili dediğime; o da kendime olan saygımdan işte
Bir zamanlar yüreğimde sana vermiş olduğum o yere ve yüreğimde bir zamanlar duyduğum yüceliğine saygımdan diyorum SEVGİLİ diye …
5.0
100% (4)