Ne kadar şık duruyor üzerinde hüzün
Daha bir seviyor insan muz ağaçlarını
Listede yer alan hatırı sayılır dostları
Uzak yollardan dönen çoban aldatanları
Daha bir seviyor insan beril yankıları

Gitme vaktidir nihayetinde
Kanadında yazıyor ayrılık
Susuyoruz yine eskisi gibi
Gardenya çiçeği gibi elegan
Zehrini örten güzelliğinle
Kendimize yeni hüzünler icat ediyoruz

Ne kadar şık duruyor üzerinde hüzün
Bakışlarında yan yana oturuyor poyraz kuşları
Güz kokusuyla sesim üşüyor
Karanlığa bir ıslık çalıyorum sonra
Sokaklar caddeler mevsim değişimleri
Ve bitmek bilmeyen bir şölen başlıyor gövdemde

Kör bir balıkçıyım
Neyi arıyorum
Gece gri susukunluğun ötesinde
Kalbim Thomas More’un Ütopya adası
Ve bir çerci gibi geçiyor çocukluğumun dağ köyünden
Kamyonet icat olmadan önceki düşler

Ne kadar şık duruyor üzerinde hüzün
Ve ben günlerdir bu hüzne tutunarak
ılgıt ılgıt şiirler yazıyorum sana
Koro haliyle
En çocuksu hayallerimle
Körpe kuytu bedenine
Ömrüm gardenya çiçeği
Hep gösterişli duran
Dokunduğun an yok olan