1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1344
Okunma
Yine sıradan bir gece;
Özlüyordum sevgiliyi,
Gözümü kapatıp dalıyordum hülyalara.
O esnada bir beyazlık belirdi.
Ne olduğunu anlamadan.
Uzattı bana elini,
Bindirdi beyaz bir ata,
Beraber süzüldük karanlıkta,
Ay gibi parıldıyorduk,
Çok geçmeden bir yere vardık.
Bir anda farkındalığımız kayboldu.
Zira herkes zer-veş lemâ saçıyordu.
Halsizleştim.
Sordum yavaşça’’Neredeyiz ne oldu?’’
’’Hâkikâte ulaştın.’’
Dedi göz kamaştıran bir peri.
Ve bir ekran açıldı,
Tam karşıma.
Birden ürktüm.
Bembeyaz mermerlerle döşeli,
Bir mezar vardı.
Yanındaki dırahtın üstünde,
Tûtî ötüyordu,
Güvercinler uçuşuyordu,
Edilen duâlar eşliğinde...
Cânânın gönlünden koptuysak.
Alemin içinde var olmuşuz ne ola?
Sevmiyorsak,sevilmiyorsak
Son nefesimizi vermişiz ne âlâ
5.0
100% (2)
Cevap Yaz