An bile yoktur senin aklımdan çıktığın yar
Dünya senle dönüyor gece sensin gün sensin
Bakışınla mesudum gülüşünle bahtiyar
Kulağımda çınlayan seda sensin ün sensin

Her dem seni düşünmek sanma bana zahmettir
Yüzünü görmek bile bahşettiğin himmettir
Sesini duymak var ya, ne büyük bir nimettir
Hayattır seni sevmek, nefes sensin can sensin.

Gözlerindeki ışık gönlüme doğan nurken
Bastığın yerde türap olmak dahi onurken
Perperişan hallerim Kays yerine konurken
Ar değildir ahvalim şeref sensin şan sensin.

Seni söyler şiirim ben ki sana şairim
Sen deryasın ben sana doğru akan nehirim
Senle sonlansın ömür gayrı sensin ahirim
Bugünüm senle dolu yarın sensin dün sensin.

Kalbimde taşıdığım bir sevda ki o biçim
Sensiz yaşamaktansa ölümdür diğer seçim
Hücrelerime kadar senle doludur içim
Benim damarlarımda akan sensin kan sensin.

İkiyken bir olmanın sırlarına ererim
Sen üzülmüş olsan ben bunalıma girerim
Sen orada üşürsen ben burada titrerim
Beni benden alan yar bende gayrı ben sensin.

Hasan Hüseyin YILMAZ