Bugün günlerden eksi sensizlik,
Donduran bir yokluğun vardı neredeyse,
Bilmediğim sokaklardan-
Arabaların arasından gelip geçtim,
Korna seslerinin beynimi kemiren yanını düşünmeden,
Dalıp uzaklara,
Seni düşlemek diye bir şey vardı kendimce,
Yıllar boyu yaşamış gibiydim seninle.
Bir evi,bir yatağı,bir küçük yastığı paylaşmışım meğerse,
Kalbimin ritmine eşlik ediyordu ılık ılık esen rüzgar.
Tökezliyordum,
Durmadan ayağıma takılan hüzün yığınları içinde.
Bilmem kaçınca ayrılığın külleri bunlar.
Seni sensiz yaşamak diye bir şey vardı kalbimce.
Bilmiyordum neyin nesiydi bu kalabalık.
Aklımda ölenlerin taziye evi gibiydi.
Yorgun,solgun düşlerin pazar yeri beynim.
Soğuk kahvelerin de tadı kaçmış olmalı seninle.
Ellerini tutmak diye bir şey var çünkü hayallerimce.

Ve bir korna sesiyle irkiliyordum,
Seni sevmeye geç,ölmeye erkendi.
Çünkü;
Seni sevip her gün ölmek diye bir şey vardı fikrimce..

Elif YıLmaz /12.04.2014