Anladım ki hayatın cefasını senle yaşıyorum
Sefasını sen olmayınca..

Bitti şiirlerim...
Kaybettiğim teş şey şiirlerim
Kazandığım ise varlığım...
İnsanoglu var olan bişeyi görmezden gelebiliyormuş ..Sadece görüp hissettiği şeylere anlam yüklüyormuş..O uzak kalınca varlığından onu göremeyebiliyormuş..Varlıgını hissetmediğiniz bir insana duygusal yönden bağlanmıyormuşsunuz..Gözlerine bakınca neler düşündüğünü tahmin edebiliyormuşsunuz..varlığıyla sizi rahatsız eden bir insandan uzaklaşmak gerekiyormuş..Varlığı sizi rahatsız etmiyorsa da var olması bişey değiştirmiyorsa da ondan uzaklaşmak en doğrusuymuş..

Bazen sadece bir insanın varolduğunu bilmesi yeterli gelir insana..Benim için varsın..sedece varsın..Varlığın bişeyi değiştirmediği için varlığımda değilsin..sadece var olduğunu bildiğim için yokluktan bir varsın..Başkaları için çoklu bir varlık olabilirsin hatta zihniyetlerine girip onları kendine bağlayabilirsin..güzel olduğunu bildiğin için bunu en iyi şekilde kullanacağını da bildiğim için bi çoğuyla duygusal bağda kurabilirsin bazısı sana aşık olur bazılarına da abi dersin..

Hiç mi üzülmez insan bunca seneden sonra,hani olur ya aklında bırakmak istemediğin sorular;ben senin varlığında aklımdaki tek bir soruya dahi cevap bulamadım..Ben senle sadece vardım..Sendeki var gibi değil hep vardım..Dolu dolu vardım yaşayarak vardım..seni bile bile vardım..senden duymadıklarımı başka yerde duya duya vardım..ben senle var olmakla varlığımı hiçe attım..Ben senle var olmakla Yaşayamazdım Çünkü ben senle yok oluyordum..seni her gün görmek niyetinde olsaydım Hergün kendimi kandırarak senle var olurdum..Bilmezdim varlıgınla birgün gözümde yok olacağını..bilemezdim yokluğunda varlığımın değerini anlayacağımı..
Bide arada bir varlığına takılmazsa gözlerim..belki neler yaptığını düşünüp seni özlerim..Ama görünce o bir hiçe değmez varlığını.. Düşünürüm nasıl olurda yüreğimi önüne sermişim..

Ben sensiz yokluklarımı görüp Nelerle mutlu olacağımı farkettim
Düşünüyordum da iyiki soruma varlığını vermedin..(ki yok zaten)
Anladım ki hayat başkalarının varlığını yüceltmekle anlamsızlaşıyormuş..
Sonra farkettim ki Senin varlığın varsa da yüreğin beş kuruşa yetmiyormuş..
artık zannetmiyorum niceleriyle mutlu olacağını..Benim ahım kalır varlığımı verdim ben bu yola..benim Kalbim elde etmese de seni Ruhum elde etti...O ruh ki varlığını gördü..Alamadığı yüreği gördü..duymadıkları sesleri gördü..Boş çığlıklarımı boş çırpınışlarımı..Bomboş haykırışlarımı gördü..

Eskiden yok olduğunu bile bile var ediyordum yüreğimde gözlerini.
Şimdi ise yaza yaza bitireceğim seni..
Geçmişin cefasını çektim varlığınla..
Ne duygusuz başı boş bir insan olduğunu anladım sonunda..

İnsan Yok birini varlığıyla var ettiği sürece yok oluyormuş ..
Yok, varlığını alıp gerçek varlığı yok ediyormuş..
Sonra var,kazandığı yokluğa hayatın acı cefası deyip katlanıyormuş
Bilmiyor varlığını alan insanın gidip onun varlığıyla başkasıyla yok olduğunu..
Anlamak istemiyor aslında yokluğun hiç bir zaman gerçek var olmayacağını..
Ben..
Senle bir Var olalım mı..
Sen..
Benden sana yar olmaz dedin
Ben..
Varı yarla karıştırdın
Sen..
Ben başkasının varıyla yaşıyorum
Ona yar oldum dedin
Ben..
hakkını helal et o zaman
Sen..
Bişeylerin üstünü sağ tıklayıp Engelledin
Ben..
Gördüm gerçek seni
Varlığının gerçek değerini..
Sen..
Kullanıcı adı..
Ben..
Sezgin SEVEN