Vakti çoktan gelmiş bazı gitmelerin
Vakti çoktan geçmiş meyus düşüncelerin..
Asıl yaşatmaktır hayali, en güzel tasavvurların
En yücesi,Hakka yapılandır Sena’ların..

Bazen yorgunluğun göstermez sana zahiri
Hırslarının çığlıkları, büyütür derin düğümleri
İçim içim dersin düşünmezsin ahiri
Konuşsam,karmaşık ruh halim
Sussam,tükenmişlik bilincim
Maalesef..Gelemiyorum beri!!

Ne kal demeye dilim
Ne git demeye gönlüm
Ne adamlığına sözüm
Ne de karakterinde gözüm var

Güneş’in kızıl renginde yansıyan
siyah bir gölge gibisin
Yüreklerin vaveylasını benliğinde taşıyan
kor ateşin ta kendisi..

Gökyüzünün tüm ışıkları sana sarfınazar
Beklesen de konuşsan da zeval oluruz
Görüyorum ki yüzün çivili
Kutlu bir gülümseme taşımıyorsun suratında
Uğurlu bir barış sağlanmayacaktır bu yolda
Bu çizgimin kalemi aldığını
Senli değerlerin anlamını yitirdiğini
Efsunkar bakışların kaybolduğunu
En güzeli de aramızda
ihtilafların artık yaşanmayacağını gösterdi..

Bilmeliydin;Anlamadan ağladığın yaşamın,
inançlarını yitirmemiş bir dostun maneviyatını yansıtmadığını
Bilecektim elbet vazgeçmem dediğin herşeyin
aslında vazgeçme ihtimalini düşünüyor oluşundan geldiğini,
Anlamanı beklemiyorum,
zira ne sen payidar olursun nede ben berceste
İnsanlık adına söylüyorum
Sevgi olsun ,dostluk olsun,aşk olsun ilk hedefte..
Çünkü inançsız ve anlamsızca yaşıyorlar
uzun gördükleri bu kısa seferde

Bilsem ki umut Ummanın ortasında
içi delinmiş bir teknede varmaktır karaya,
Ümit edişim paslanan bir kalbi
inandırmaktır sevdaya..



Güzeli çirkin bulduklarında ara
Aynı zamanın insanları mıyız diye düşünüyorum ara ara
Değmeden değiştiremezsin algılarını

Bunu da yaz bi kenara..

En büyük zenginlik
Ruhu iyileştirmektir...

Sezgin SEVEN