Göğsüme kurşun yağdı, namerde vermedim geçit
Sabahı görmedi gözlerim, seherde oldum şehit
Ateş düştü, ana yüreğine kanlı bir mektupla,
Dudaklar titredi, gözler sel olup yağdı bulutlarla...

Hakkını helal et anam, ödeyemem borcunu,
Bir avuç toprak serptiler, çıkarmadan kör kurşunu
Ağlama desem boş, silemez mendil gözyaşlarını,
Çanakkale’de , indiremezler arştan bayrağımı...

Bir çam ağacının gölgesinde yatacak bedenim
Dilimde sevdiklerim, cebimde hayallerim vardı
Düşümde bekledim, güneşi gölgesinden izledim
Feda ettim canımı, benden önce vatanım vardı...

Sessiz ve hüzünlü kalma köşelerde kurban olayım,
Gözün yaşlı, ellerin toprak kokmasın canım anam.
Sen şehit anasısın, merhem süremem ki yarana,
Şehadet şerbetini içtim, Çanakkale uğruna...

Yar gönlüme gömdüm, ellerim değmeden gül yüzüne
Bir ferman yaz sevdamıza, senden uzak bedenime
Şehidinin şerefine, mezar taşından düşlerimiz
Sen başını dik tut, kaybolmadı ki hayallerimiz...

Kimi anadan, kimi yardan habersiz vatan için,
Sabahı görmeden yürekler kan ağlar için için,
Kimler ne destanlar yazdı Çanakkale sevgisiyle
Yaralara tuz basıldı, gelen şehit haberine...

Bilirim dirhem dirhem kanayacak her daim yaran,
Gün gelir kavuşurum, kalbimle dilerim Allah’tan,
Denizinde boğuldu düşman, heybetini kim geçer
Çanakkale’de, bütün Mehmetçikler olacak siper...


Mehmetçikler... Ruhunuz şâd olsun...





ADEM AHMET PEHLİVAN
30/03/2012