4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1204
Okunma
şafak vaktini güneşle yıkıyor uzaklık
sanki
herkes kuradan çekiyor gün ışığının şeffaflığını
hileli mutluluklar gibi
kendi kendini temizleyen sevgi başakları
uyanıyor ki
kör düğüm şeklinde sevmiş güneşi
huy değil
yaşanan vakit
tüm yetileri sıralanıyor özlemenin
ve bütün evreler ruh kıyımları
zanneder misin ki
her yeni gün açtığında
küllere düğümlenir hayallerin ölü elleri
çözülsen.
kendine yanarsın.
anla..
....
5.0
100% (10)
Cevap Yaz