Bir kış gecesi
Çığlık gibi düştü ölüm
Buzlu duvarlarına
Odanın…

Mutluluk Cam kırığı gibi
düştü çocuğun ellerinden
dağıldı odanın dört bir yanına...


ne güzeldi yıllar
Yaşlanıp
Ele ayağa düşmeyinceye kadar…

Her iklim hazan
Azar azar
Düşerdi kadının bedenine
Acılar…

Yatağa mahkum.

Tutmazdı eller
ayaklar…

Pencereden bakar
Yağmurlar akardı gözlerinden
Kadının.

Sitem etmezdi
Gülerdi acılı kaderine…

Umuttu aşı
Yaşını sorarsan
Sancılı
çileli bir ömür…

susardı…

bir şey sorsan
gözleri konuşurdu
kadının…

yedi yıl…

yedi mevsim…

bir nefesti
hayata bağlayan…

ölüm gelmişse
ha bir nefes fazla
ha bir nefes eksik
başım gözüm üstüne
derdi kadın…

Bir kış gecesi
Çığlık gibi düştü ölüm
Buzlu duvarlarına
Odanın…

Çocuğun ellerinde
Nefessiz
Öylece
Yığılıverdi .

Tek ses etmeden…

Günahsız…

Bir çocuk gibi…

Cennete göçtü kadın...