7
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1905
Okunma
İki can göçtü,
İki çuval dolusu sevda.
Sanki, hiç ölmeyecekmişiz gibi,
Sessizce…
İki duvar arası yalnızlık,
ve
Gün, işkenceydi bize...
Konuşurduk bazen,
Hatıralar,
Üstümüze üstümüze gelirdi,
Daralırdık…
İstanbul kanardı içimizde,
Sonra,
Dört mevsim hüzün…
Derdimiz birdi,
Aynı coğrafyada,
Aynı kaderi paylaşmış,
sürgün, iki bedendik biz..
şiirlerde yaşardık.
Sözcüklerde…
Sonra, bir gün,
Sessizleşti dünya,
Sustu dillerimiz,
Lal olduk…
Giden biz,
kalan zamandı..
önce dilimiz lal oldu,
Sonra şiirlerimiz…
bir gün geldi,
şiirler de,
terketti bizi,
birer birer...
bizi incittiler,
birer birer.
yetmedi.
bizi bizden ettiler...
Mai_siyah…
02.01.2008
sürgün şiirleri...
Cevap Yaz