1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1000
Okunma
saydam
ve de kırılganlığa karşıt
çelikten bir yola girdiler
gecenin kirlenmiş masumiyetinde
şafağın
tam da göbeğine düştüler
saçlarını savura savura
uzaklara dağıttı güneş
onlar
büyüyen gözbebeklerini
pamuk tarlalarına diktiler
vadilerin gölgesinden
palas pandıras çıkageldi öteki
ellerinde
suların durağansız yankısı
ırmak oldu yürüdüğü yer
yağız bir düşe döndü
fırtınaya kesti gün
fırtınadan ata bindiler
ve öteki
çeliğe can verirken
onlar
atlarını
pamuk tarlalarına sürdüler
gülümserken atlara ırgatlar
güneşin saçlarına dokundular
5.0
100% (2)
Cevap Yaz