Manzara resimlerini çok severdim
Onları boyamayı altın sarısı güneşi
Masmavi bir bulut ve özgürce uçan kuş
Ne de masumdu gökyüzü
Deniz ne kadar da sakindi
Şimdi gel de gör manzarayı
Yerler çöp içinde
Bir bir ölüyor balıklar
Kirletilmiş sinir küpü denizde
Güneş sıcak değil küsmüş biraz insanlara
Bulut ise yitirmekte maviliğini
Gördüm de hüsran yağmış manzaralara
Dağlar kucaklamış güneş yerine karları
Yemyeşil ağaçlar karalara boyamış dallarını
Çiçekler de öyle güzel değil sanki
Sararmış dalları hüzün bürümüş tomurcukları
Kırıldım üzüldüm yorgun olsam da huzurluyum
Verin bana ağaçları ben onların dostuyum
Çiçeklere su versem canlanır belki yapraklar
Belki de en güzel kokularını bizim için sunar
Üzülmesin dostum deniz ben onu da seviyorum
Fırsatını buldukça kucaklaşıp dertleşiyorum
Göz yaşımı siler deniz ve tatlı dalgaları
Verin bana ağaç dolu çiçek çiçek dağları
Manzaraları yeniden renkli olsa
Kucak kucak sevdalarımı dağıtsam her rengine
Balıklar da canlansa mutlu olsak belki de..