1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
4310
Okunma
Ben hep yalnızım
Bomboş sokaklar gibi yalnızım
Hani işi düşenler bi an geçer ya sokaktan
Boğucu bir suskunluk var bende
Üstüme yağmurlar yağıyor yine
Kimse bilmiyor ben üşüyorum içten içe
Boşverdim artık kimse yoldaş olmasın,
Doğarken de yalnızdım ağlıyordum
Şimdi de yalnızım
Çünkü insanları iyi tanıyorum
Seviyorum diyene güvenmiyorum artık
Kaç günlüğüne diye soracağım insanlar da var
Bağlanmak istemiyorum hiç bir kalbe
Kırılıp ardında ağlayacağım canlar da var
Son zamanlarda alaycı bir gülümseme taktım yüzüme
Yalandan iyi görünenlere alayla gülüyorum
Be hey insan oğlu !
Ben senin aklındaki sinsilikler biliyorum
Yalnız kalacağım yine
Anladım kimse değmez gerçek bir sevgiye,
Yeter kırıp dağıttığınız şimdi kırma sırası bende
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz