0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
920
Okunma
Sigaramı yaktım gidiyorum
Bu şehrin Donkişot sokaklarında
hayatımın mastır ını yaptığım dükkan
ilk aşkımı tattığım kaffe..
Limon sarısı yüzlerin
Maymuncuk kemiği çıkmış gözlerin
yerinden sökülmüş parke taşları gibi
öksüzlüğün romanını yazar.
kahkahalar bedeninden kocaman
hiç uyumuyor bu gece yıldızlar
kadehin yarımı kadın, yüzü beyaz mermer
yüreğim özgürlüğünü unutmuş sızlar
güneşi hiç görmedim bu şehirde
yüzümün güldüğünü düşünüyorum ara-sıra
ama mimiklerim beton kadar donuk.
kime dokundumsa bir yanı yara
Ruhsuz duvarlar çok....soğuk.
5.0
100% (2)
