kalk borusu çalındı
yağmurlu bir gecede vakit hayli geç,ceketim ıslak,cebim delik
hiç sevmedim zaten ğöğu kapatan şemsiye denen şeyi

hasır örgülü iskemlemle vedalaşmalıyım,romatizmam da var
her zamanki huysuz ses,belledim artık.ne olursa olsun
bu çağrıya uymalıyım

sobayı söndürse miydim?açık kaldı boş yere
birazdan ters bir rüzgar eser,dolar içeriye duman
onca çabayla büyüttüğüm çiçekler yığılır orta yere

dost uyur,düşman uyur,sonra aç köpekler ulur
bir de bir de benim velinimet huysuzlarım,
sarhoşlarım,hırsızlarım ve satılık kadıncağızlarım

bakmayın,aldanmayın sabah dolaşan çöp arabalarına
bütün ışıklar sönünce istanbul’un pisliklerini
kalk borusu çaldıktan sonra,hep ben temizlerim

ve yazık çok yazık,kimse görmediğinden olsa gerek
nezih insancıklarımın ak pak ağzından en ağır zılgıtları
yerli yersiz,olur olmaz,hunharca,adice
hep ben yerim