Susabilirim sana,okyanus baharları kalbim.
Acıya yetkili düş kırıklıklarında sana olan sevginin saflığını özledim.
Susabilirim sana yalnız kalbimden sevda kapanışı olana kadar
acıya kanan yoksul bir sevgiden ötürüsüne gidemem,
ben gözlerinde bana hissettirdiğin aşkı sevdim
senden başkasına doğru dürüst merhaba bile diyemem.

Öylesine değil sanırım ölesiyeydi bu aşk.
Ve farkedermiydi kalbine konan zaruret sevgiler
farketmez yaşama direncimi kırsa da halin.

Gözlerimde dinlendirdiğim aşkı
gözlerine bakarak yoruyordum
Sen susuyordun ben yalana inat haykırıyordum yağmura
ve gökyüzü elimden tutuyordu,
gökyüzü mavisi sen oluyordum
gökyüzünün arkadasın da ki karanlıkta ben,
birbirimizi tanısakta,bilemiyorduk neredeyiz.

Nasıl mavinin arkasında karanlık var demeye uğratmadan hislerini
kalbim susabilir miyim uzaktan sana diye haykırıyordu,
Hislerim git gide boğuk bir mürekkebe bandırılıp
kalbimin üzerine seni yazıyordu.
Acıtıyordu mısralar duygularımı,
yeniden doğmak yerine,yeniden ölüyordum
ani bir mısra da kalbim atmayı kesmiş
kalbim bedbaht,kalbim harfiyatsız kilitlenmişti
Mısrada adın yazıyordu,

Mısradan sonra dilim sadece susabilirim sana diyordu...